Trudno jest być samemu na świecie. Nie mieć z kim dzielić młodzieńczych miłości, wzlotów i upadków. Wspólne imprezy i wypełnione śmiechem chwile to jest to, czego chce każdy. Bawić się, szaleć, cieszyć życiem i przeżywać wszystko pełną piersią. I mieć przy sobie kogoś, z kim można to przeżyć. Kto nie chce nic oprócz naszej obecności. Nie zakocha się i nie skrzywdzi. Wesprze i pomoże. Porozmawia i popłacze razem z nami. Przyjaciel- skarb. Przyjaźń- związek dwojga ludzi oparty na bezgranicznym zaufaniu, szczerości i zrozumieniu. Czym byłoby życie bez tych wartości? Czym byłoby życie bez przyjaciela? Byłoby ciężko.. Kto tak wysłucha i doradzi? Pomoże w trudnej sytuacji i nigdy nie opuści? No kto? Możnaby powiedzieć, że rodzic mógłby być idealnym przyjacielem, jednak tak nie jest. Mamie i tacie wbrew pozorom nie da się powiedzieć wszystkiego. Jak nie wiedzą wszystkiego są zdrowsi. Trzeba radzić sobie ze światem samodzielnie, bez rodziców. Nikt nam nie powie jak mamy żyć. Może tylko dać wskazówki, co zrobić, by przeżyć. Reszta należy do nas. Rodzic to nie to samo co rówieśnik. Oni mają zupełnie inne spojrzenie na świat. Przeciwieństwa w przyjaźni? Może i fajnie, ale tylko na początku. Odkrywanie siebie, może przejęcie czegoś od przyjaciela, ale kiedy przychodzi spór o racje? Jak się pogodzić, gdy każdy upiera się przy czym innym i ma zupełnie inne spojrzenie na daną sprawę? Trudno jest Dlatego w przyjaźni dusze muszą być choć trochę do siebie podobne, żeby mogły się zrozumieć. Inaczej nie byłaby możliwa pomoc, gdyby przyjaciel, nie potrafił ogarnąć postępowania drugiego, gdyby nie potrafił wczuć się w jego sytuacje. Funkcje przyjaźni? Być ze sobą w złych i dobrych chwilach. Razem śmiać się i płakać. Nierozerwalna więź, niezniszczalne połączenie. Prawdziwej przyjaźni nic i nikt nie jest w stanie popsuć. Jedno jest w stanie zrobić dla drugiego bardzo wiele. Zrezygnować z czegoś w imię przyjaźń. Czy to nie piękne? Niestety dzisiaj coraz ciężej znaleźć prawdziwego przyjaciela. W świcie pełnym kłamstw i obłudy. Trudno komuś zaufać, gdy można się tak bardzo zawieść. Za duże ryzyko powierzać swoje tajemnice, cząstkę siebie osobie, co do której czystych intencji nie ma się pewności.