Jeśli prędkość cieszy wzrośnie wystarczająco, w rurze może wystąpić, zamiast ruchu laminarnego, ruch turbulentny. Wówczas w cieczy występują wiry, które utrudniają znacznie jej ruch. Przykładem ruchu laminarnego oraz burzliwego może być woda płynąca z kranu. Przy niewielkiej prędkości, to jest jeśli kran został otworzony nieznacznie, mamy do czynienia z ruchem laminarnym. Strumień cieczy jest całkiem równy. Jeśli zawór odkręcimy mocniej, zaobserwujemy ruch turbulentny, wówczas strumień staje się niespokojny, nie jest już taki gładki. W przypadku opisywanie cieczy i gazów fizycy posługują się liczbą Reynoldsa, która łączy lepkość dynamiczną cieczy, gęstość, prędkość przepływu oraz średnicę rury. Jeśli Re jest mniejsza od jedynki, mamy do czynienia z przepływem laminarnym. Krytyczna liczba Reynoldsa odpowiada przejściu przepływu laminarnego w burzliwy, zaś w rurach wynosi ona zazwyczaj około 1200. Nie jest to jednak wartość stała, zależy bowiem przede wszystkim od wymiarów rury (średnicy).