O ile cała wiedza ludzkości i wszelkie prawidła i nauki mogą znaleźć swoje odbicie w fundamentalnej matematyce, o tyle już wyższe abstrakcyjnie dziedziny wymagają bardziej praktycznego i konkretnego podejścia. Mało kto wie, ale w biologii również dużą rolę odgrywa matematyka – wszelkie procesy i działania organizmu również składają się z wielu reguł, które można opisać za pomocą wzorów i teorii matematycznych. Nie jest to jednak podejście często spotykane, o wiele lepiej bowiem nauczać biologii na przykładach i na odpowiednim poziomie – podobnie jak historii, czy geografii. Pamięciowe uczenie nie jest jednak dobrym rozwiązaniem. W szkołach stosuje się jednak tylko takie podejście, przez co uczniowie nie mogą odpowiednio informacji przyswoić i powstaje w ich umysłach swoista papka, którą wykorzystują tylko do zaliczenia danego przedmiotu i nic więcej, potem wszystko zapominają. O wiele lepszą metodą nauki, którą stosuje się między innymi na studiach i w różnych wymagających, ale niezwykle wydajnych szkołach, jest nauka metodą mnemoniczną i skojarzeniową. Ta metoda doskonale sprawdza się właśnie w biologii – wszelkie drzewa, funkcje organizmu, prawidła przyrody – wszystko to jest tematem rozległym, ale niezwykle wręcz logicznie poukładanym. Aby zrozumieć większość rzeczy nie wystarczy wykucie ich na pamięć – podobnie jest z wierszami na języku polskim, czy ze stolicami świata. O ile pomiędzy zapamiętywanymi informacjami nie istnieje żadne powiązanie skojarzeniowe, o tyle nie da się ich trwale zapamiętać i potem wykorzystać w wymagającej sytuacji. Nauka jednorazowa, czyli właśnie poprzez wykucie się najróżniejszych tabelek, wykresów, zestawień i różnych innych – typowo encyklopedycznych – danych, nie jest wydajna i powinna być wręcz zwalczana. Lepiej bowiem doprowadzać do sytuacji, w której człowiek zapamiętuje nie same informacje ale procesy, przyczyny i zjawiska, jakie się za nimi kryją – dzięki temu ma się szerszy pogląd na daną kwestię i lepiej można wykorzystywać zdobyte informacje.