Rzym był miastem położonym na Półwyspie Apenińskim. Początkowo zamieszkiwały go plemiona etruskie a na przełomie II i I tysiąclecia p.n.e. pojawili się na nim również Italikowie. Powstanie Rzymu datuje się na 753 r. p.n.e. Za założycieli miasta uważa się Romusa i Romulusa, dwóch braci. Legenda głosi, że zostali oni wychowani przez wilczycę. Początkowo Rzymem rządzili królowie. Pierwszym z nich, jak mówi legenda, był Romulus. Po nim było jeszcze 6 królów. Ostatnim był natomiast Tarkwiniusz Pyszny. Po nim zaś, czyli od około 509 r. p.n.e., w Rzymie zaczął kształtować się ustrój republikański. Wówczas najwyższą władzę mieli konsulowie. To oni decydowali o najważniejszych decyzjach. Wybierano ich na 1 rok i było ich dwóch. Ponadto wyróżniamy jeszcze pretorów-zajmowali się sądownictwem, cenzorów- zajmowali się wydatkami, prowadzili spisy majątków, edylów- nadzorowali porządek, kwestorów- kontrolowali finanse, senat i trybuni ludowi. Republika ta nie przetrwała długo. Około I w. p.n.e. nastąpił jej kryzys. Zaczęto wówczas korzystać zbyt często z urzędu dyktatora.