Mezopotamia była państwem, które powstało i zostało zasiedlone w VI i V tysiącleciu p.n.e. Państwo to leżało nad dwiema głównymi rzekami: Tygrysem i Eufratem. Korzystne warunki naturalne państwa pozwoliły na rozwój rolnictwa i budowę pierwszych miast-państw. Najbardziej znanymi z nich są: Babilon, Nippur, Uruk, Ur oraz Aszur i Niniwa. Prawdopodobnie około połowy IV tysiąclecia p.n.e. na tereny Mezopotamii przybyli Sumerowie, którzy stworzyli wysoko rozwiniętą cywilizację. Budowali oni liczne miasta-państwa. W miastach budowali wielopiętrowe świątynie. Przypominały one piramidę o takim ściętym kształcie. Były to zigguraty. Pełniły one wiele funkcji: obserwowano w nich zjawiska astronomiczne, magazynowano żywność. Były one także budynkiem sądu. Sumerowie udoskonalili system irygacyjny dzięki czemu uzyskiwali dość duże zbiory. Wynaleźli także koło, które usprawniło transport. Około 3000 roku p.n.e. wynaleźli koło garncarskie, dzięki któremu ulepszono wyroby naczyń. To oni również prawdopodobnie wynaleźli brąz z którego wyrabiali narzędzia i broń. Jednak z czasem do Mezopotamii przybywały inne ludy, które powoli zaczęły zdobywać przewagę nad Sumerami.